dinsdag 3 september 2013

Lezingen en zo

Soms ga ik naar scholen om uit eigen werk voor te lezen. Dat is het leukste wat er is.

Maar daar hebben jullie niks aan, want ik kan jullie niet uitnodigen. Maar soms ga ik voorlezen (of gewoon een beetje kletsen, of handtekeningen zetten of weet ik veel wat) in een bibliotheek of een boekwinkel of zo iets. Daar mogen jullie allemaal bij zijn!

Ik ga bijvoorbeeld naar:



Cabaret

Boeken, daar ben ik dol op.
Boeken lezen, dat is het mooiste wat er is. En schrijver zijn is hartstikke leuk! Dat je overal kunt zeggen: "Ik ben schrijver." en dat iedereen dan antwoordt: "Ooooh, een echte schrijver, wat interessant!"
Dat zeggen ze namelijk.
Ik vind dat raar.
Ze zeggen nooit "Ooooh een echte loodgieter, wat interessant!" Terwijl een loodgieter je kapotte plee kan repareren. Ik kan dat niet. En boeken zijn fijne dingen, maar nog fijner is het als je plee het gewoon doet.

Boeken lezen is mooi, en schrijver zijn is leuk, maar het echte schrijven, daar is geen bal aan. De hele dag in je eentje achter de computer, bah. Daarom ga ik af en toe voorlezen op scholen. dan zie ik heel veel kinderen, en de kinderen zien mij, en we hebben het hartstikke gezellig.
En heel soms ga ik naar het theater om een voorstelling te geven. Een voorstelling om te lachen, met rare verhalen en dat ik gekke stemmetjes doe en zo. Cabaret, heet dat. Mijn nieuwe voorstelling heet Opgeruimd en hier kun je zien waar ik ga optreden!

OPGERUIMD, of: het wonderlijke leven der grote mensen verklaard voor de jeugd

Als kind krijg je dagelijks met ze te maken: Grote Mensen.
Maar wat wéten wij nu eigenlijk van deze merkwaardige diersoort?

Kinderboekenschrijver/cabaretier Thijs Goverde heeft jarenlang tussen de Grote Mensen geleefd. Zo lang zelfs, dat de Grote Mensen hem als één van hen gingen beschouwen!
De unieke inzichten, die hij daarmee verworven heeft, wil hij in deze voorstelling delen met zijn jonge publiek. Over kopjes thee, bakjes friet en een fiets zonder wielen. En over je-weet-wels, die verpakt zitten in een Onnoembaar Ding.
Dat alles om antwoord te vinden op de grote vraag uit ieder kinderbestaan: waarom moeten wij van de Grote Mensen altijd onze kamer opruimen, terwijl ze zelf altijd overal zo'n puinhoop van maken?

Overigens is het Thijs' streven om met OPGERUIMD niet alleen de grappigste, maar ook de meest duurzame voorstelling van het theaterseizoen neer te zetten. De crew reist met het openbaar vervoer, 10% van de opbrengst gaat naar de Waddenvereniging en het decor is gerecycled.



Tekst en spel: Thijs Goverde
Techniek: Jan van Hatert
Regie: Monique Brouwer

maandag 2 september 2013

woensdag 5 juni 2013

Wat weetjes over mij

Hallo lezer!
Ik ben Thijs Goverde, maar dat wist je al want anders las je dit niet.

Je leest dit omdat je meer over mij wilt weten - geef maar toe - voor een boekbespreking op school of zo iets.
Ik moet je teleurstellen: je hebt ongelijk! Ik ben helemaal niet interessant! Weet je wat je zou moeten lezen? Mijn boeken. Die zijn interessant. (Maar dan ook echt heel interessant. Of... nou ja... interessant is niet het goede woord misschien. Ze zijn vooral gewoon leuk om te lezen. Dus doe dat maar.)
'Maar,' zeg je nu misschien, 'maar, maar mijn boekbespreking dan? Thijs Goverde is helemaal niet interessant, daar kan ik niet mee aankomen bij de juf!'
Nou, effe gauw dan.
Hier staan de antwoorden op de meest gestelde vragen:

Hoe oud bent u?
Zeg maar je en jij, hoor. Ik ben geboren in 1971. Op 22 april. Als je nu niet kunt uitrekenen hoe oud ik ben, moet je naar de juf lopen en je geld terugvragen want dan heb je heel slecht les gehad in rekenen.

Wat heeft u, pardon: jij, gestudeerd?
Timmeren, schilderen, pianospelen, auto's repareren: ik kan het niet. Ik ben onhandig. Dingen doen, daar deug ik niet voor. Zet mij maar in een luie stoel met mijn armen over elkaar, dan ben ik op mijn best. Lekker een beetje zitten nadenken! Daar ben ik goed in! Ik heb er zelfs voor gestudeerd. Filosofie heet die studie, maar het is gewoon: leren denken. Ik heb gestudeerd in Nijmegen. Daar ben ik ook geboren, en ik woon er nog steeds. Ik moet wel. Want om te verhuizen moet je allerlei dingen Doen. En daar deug ik dus niet voor.  

Las u, ik bedoel jij, zelf veel als kind?
Als kind las ik van alles! De Kameleon, Wipneus en Pim, Pinkeltje, Kruistocht in Spijkerbroek, noem maar op. Daar vind ik nu allemaal geen ene bal meer aan. Maar ik las ook veel boeken die ik nu nog altijd prachtig vind. De boeken van Roald Dahl, van Astrid Lindgren en Paul Biegel en Tonke Dragt en en en... Nou ja, er is veel moois op de wereld.

Oh ja? wat is dan het allermooiste boek?
Het allermooiste wat ik ooit gelezen heb? Bah, wat een nare vraag zeg! Als ik nou zeg: 'Nachtverhaal, van Paul Biegel', dan denk ik meteen: 'En De brief voor de Koning dan? En De Gebroeders Leeuwenhart?' Dan heb ik het nog niet eens over grote-mensen-boeken, en films en muziek en schilderijen. En mensen! Mensen, die zijn pas mooi! Maar de allermooiste... Nee hoor. Hier geef ik geen antwoord op. Ik word er helemaal chagrijnig van. Brrr. Grrr.

Over mij

Mijn foto
Ik ben schrijver van kinderboeken. Soms maak ik ook cabaretvoorstellingen. Wil je meer weten over mij, kijk dan hier.